เขาพระวิหารในมือกัมพูชา

 

ตอนนี้เขาพระวิหาร กัมพูชาปล่อยทิ้ง ไม่ดูแล ไม่บูรณะ - YouTube

"ขอม" กับ "เขมร" เป็นชาติพันธุ์คนละกลุ่มกัน มีตัวตนอยู่คนละยุคสมัย ก่อนการมีแผนที่สมัยใหม่ที่กำหนดโดยพวก "ฝรั่ง"

อย่าตัดสินอดีตด้วยแผนที่ของฝรั่งในศตวรรษที่ ๒๐ ย้อนรอยอดีตเมื่อยังไม่มีเส้นแดน ก่อนเกิดคำว่า “ไทย-เขมร”

เมื่อ 1,000 ปีมาแล้วนั้น อาณาบริเวณต่างๆ ในเอเชียตะวันออก เฉียงใต้ ยังไม่ระบุชื่อประเทศแน่ชัดแบบทุกวันนี้ เป็นชื่อ ประเทศไทย, กัมพูชา, ลาว, พม่า หรือ มลายู

แต่เรียกในแผนที่ทางภูมิศาสตร์ เป็น อาณาจักรพุกาม, อาณาจักรขอม, อาณาจักรน่านเจ้า เป็นต้น (ดูในแผนที่)

พื้นที่ของสยามรัฐ (หรือประเทศไทย) เป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรขอม มีศูนย์กลางอยู่ตั้งแต่เมืองละโว้ (ลพบุรี) พาดผ่านไปถึงเมืองพระนคร (นครวัด - นครธม) ในปัจจุบัน อยู่ที่เมืองเสียมราฐในกัมพูชา

และไม่เคยมีพรมแดน หรือเส้นแบ่งเขตแดนที่ชัดเจน แต่กระจัดกระจายอยู่ตามพื้นที่ราบลุ่ม ที่เหมาะทำการการเกษตร ต้องอยู่ใกล้แม่น้ำ เพื่อการยังชีพและเลี้ยงสัตว์ ผู้คนเคลื่อนย้ายชุมชนและถิ่นฐานไปมา โดยไม่จำแนกเผ่าพันธุ์ ที่ใดอุดมสมบูรณ์ก็ตั้งรกรากอยู่กินกันที่นั่น

พร้อมกับการนำ "อารยธรรม" ศาสนา และวิถีชีวิต ไปไว้ ณ ที่นั้นด้วย

"ขอม" กับ "เขมร" จึงเป็นคนละชาติพันธ์ และคนละยุคกัน

อย่างไรก็ตาม เป็นที่น่าสังเกตว่าชาวกัมพูชาตั้งแต่อดีตไม่เคยเรียกตนเองว่า "ขอม" เลย คำว่าขอมนี้ปรากฏเฉพาะก็แต่ในเอกสารของไทยเท่านั้น

โดยอาจจะแผลงมาจากคำว่า "ขแมร์กรอม" ซึ่งหมายถึงเขมรต่ำ ส่วนคำว่าเขมรนั้นเป็นคำที่ชาวเขมรใช้เรียกตัวเอง ซึ่งเห็นได้จากจารึกโบราณหลายหลัก

ชื่อศิลปะเขมร หรือศิลปะขอม จึงเกิดขึ้นจากการใช้ "เชื้อชาติ" มาเป็นชื่อเรียกศิลปกรรม

การเรียกศิลปะกลุ่มนี้ว่าศิลปะเขมร หรือศิลปะขอมนั้น นอกจากกระแสการแบ่งศิลปกรรมออกตามเชื้อชาติแล้ว ยังคำนึงถึงความไม่เหมาะสมของชื่อ ถ้าจะเรียกว่าศิลปะลพบุรี

และตามข้อเท็จจริงแล้ว อาณาจักรขอมโบราณ ที่เคยอยู่ในดินแดนของประเทศไทยนั้น กษัตริย์ของอาณาจักรขอม ได้เป็นผู้อุปถัมภ์ ให้สร้างโบราณสถานวัตถุต่างๆ ที่เรียกว่า "ปราสาท" เหล่านี้ขึ้น

https://www.facebook.com/photo/?fbid=24149332224690701&set=a.436939646356625